Thursday, June 14, 2012

 စာမ်က္ႏွာ ၃၂



ကုိထြန္းဝင္းသည္ ဘိုကေလးျမိဳ႕နယ္ ကမကလူေက်းရြာတြင္ေမြးဖြားၾကီးျပင္းလာခဲ႔ရသည္ ။ဆင္းရဲေသာ
မိဘႏွစ္ပါးမွေပါက္ဖြားလာခဲ႔ရေသာေၾကာင္႔ ေမြးကတည္းက ဆင္းရဲခ်ိဳ႕တဲ႔ခဲ႔ရသည္။ေမြးခ်င္း မည္မွ်
ရွိသည္ကို မသိရေသာ္လည္း သူ႕တြင္ညီရင္းအစ္ကို အစ္မမ်ားရွိပံုရသည္။လူမွန္းသိတတ္စ အရြယ္
ကတည္းကၾကံဳရာက်ပမ္း လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနထိုင္ခဲ႔ရသည္။သူသည္မည္သည္႔အလုပ္မဆို မရွက္မ
ေၾကာက္ ရိုးသားၾကိဳးစားစြာ လုပ္ကိုင္တတ္ျခင္းေၾကာင္႔ သူ႔ကိုအလုပ္ေပးမည္႔သူမရွားေပ။ကိုထြန္းဝင္းသည္
အေနဆင္းရဲ အစားဆင္းရဲေသာ္လည္း စိတ္ဓါတ္ၾကံ႕ခိုင္ၾကြယ္ဝေသာ လူေတာ္လူေကာင္းတစ္ေယာက္ပင္။
သစၥာရွိသည္ ဇြဲလံု႔လရွိသည္ အလုပ္ၾကိဳးစားသည္ မလိမ္မညာ မခိုးမဝွက္တတ္ စိတ္ေစတနာေကာင္းမြန္
ျပီးကူညီႏိုင္မည္႔ မည္သည္႔ကိစၥမဆို ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးရန္ အစဥ္တစ္စိုက္ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္သူ ျဖစ္သည္။
ဘာသာတရား ရိုေသကိုင္းရႈိင္းျပီး ၾကီးသူကိုရိုေသ ရြယ္တူကိုေလးစား ငယ္သူကို သနားညွာတာတတ္ေသာ
သူ႔၏ စိတ္ရင္းေၾကာင္႔ လူတိုင္းက သူ႔ကိုခ်စ္ခင္ေလးစားသည္။ဘဝစံုသည္ လူစံုႏွင္႔ေပါင္းသင္းဖူးသည္။
အေတြ႔အၾကံဳရင္႔က်က္ျပီး ဗဟုသုတႏွံ႕စပ္သည္။စကားေျပာဆိုရာတြင္ ထိန္းသိမ္းျပီး ေရွ႕ေနာက္ဆင္ျခင္
သံုးသပ္ေျပာတတ္သည္ ။အေရးၾကီးေသာ အေၾကာင္းအရာကိစၥ တစ္ခု အလုပ္အကိုင္ကိစၥ တစ္ခု
 လုပ္ေတာ႔မည္ဆံုးျဖတ္ေတာ႔မည္ဆိုပါက ဘက္စံုေထာင္႔စံုမွ ဆိုးကြက္ေကာင္းကြက္မ်ားကို ေလ႔လာ
သံုးသပ္ျပီး လုပ္ကိုင္ ဆံုးျဖတ္တတ္သည္ ။
မမွားေသာလူ မရွိႏႈိင္သလုိ (မမွားေသာေရွ႕ေန မေေသေသာေဆးသမားကဲ႔သို႔ )အမွားႏွင္႔ မည္သူမွ
မကင္းႏႈိင္ ။သို႔ေသာ္ ကိုထြန္းဝင္းသည္ ၾကီးၾကီးမားမား အမွားအယြင္းကင္းခဲ႔သည္ ။
       ကိုထြန္းဝင္းသည္ ဧရာဝတီတိုင္း ဘိုကေလးျမိဳ႕ မွ ေရၾကည္ရာမ်က္ႏုရာ ျမန္မာျပည္ေတာင္ဖက္
စြန္း ေကာ႔ေသာင္းျမိဳ႕သို႕ဆင္းျပီး ၾကံဳရာက်ပမ္း လုပ္ကိုင္အသက္ေမြးသည္ ။ သူသည္ေကာ႔ေသာင္းျမိဳ႕တြင္
အကၤ် ီခ်ဳပ္ျခင္း ၊ငါးဖမ္းစက္ေလွလိုက္ျခင္း ၊ၾကိမ္ခုတ္စက္ေလွလိုက္ျခင္း ၊ထိုင္းႏိုင္ငံဖက္သို႔သြားျပီး စားေသာက္ကုန္လုပ္ငန္းစက္ရံု ၊ငါးမုန္႔စက္ရံု ၊ငပိ ငံျပာရည္စက္ရံု ၊မ်ားတြင္ လုပ္ကိုင္ရင္း ၂ႏွစ္ခန္႕
႔ၾကာေေသာအခါ သူေဌး ဦးေဇာ္ဦး ပိုင္ဆိုင္ေသာငါးဖမ္း စက္ေလွတြင္ ေအာက္ေျခသိမ္းအလုပ္သမား
အျဖစ္ လုပ္ကိုင္ခြင္႔ ရရွိခဲ႔သည္။သို႔ေသာ္ သူ႔အလုပ္ရွင္သူေဌး မည္သူမည္ဝါ ဆိုသည္ကို ထိုအခ်ိန္က ကိုထြန္းဝင္းတစ္ေယာက္ မသိရွိေသးေပ ။ငါးဖမ္းစက္ေလွလိုက္ရာတြင္ အလြန္ပင္ပန္းေသာ္လည္း ကိုထြန္းဝင္းတစ္ေယာက္ မျငီးမျငဴ ရိုးသားၾကိဳးစားစြာ လုပ္ကိုင္ေသာေၾကာင္႔ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္မ်ား ၊
ဘဝတူ အလုပ္သမားမ်ားမွအစ ေလွသူၾကီး ( ပဲ႔နင္း ) အဆံုး သူ႔ကိုခ်စ္ခင္ေလးစားၾကသည္ ၊ သနားညွာတာၾကသည္ ၊ ကူညီေစာင္႔ေရွာက္ၾကသည္ ။ထိုကဲ႔သို႔ ကိုထြန္းဝင္းတစ္ေယာက္ ငါးဖမ္းစက္ေလွ
တြင္ ၅ ႏွစ္ခန္႔ ၾကာလာေေသာအခါ  ေလွလိုက္ေသာ ေလာကတြင္ အေတာ္ေလးကၽြမ္းက်င္ႏွံ႔စပ္လာျပီး
ကိုထြန္းဝင္း၏ ဂုဏ္သတင္းမွာ ေကာ႔ေသာင္းျမိဳ႕တြင္ပ်ံ႕သင္းလြင္႔ပ်ံ႕လွ်က္ အေပါင္းအသင္းမိတ္ေဆြ မ်ားလည္းေပါမ်ား လာခဲ႔ေေတာ႔သည္။သူသည္ ပညာမတတ္ေသာ္လည္း မာန္မာနမရွိ အေပ်ာ္အပါး
 ေလာင္းကစားမရွိ။လူတိုင္းကသူ႔ကို ခ်စ္ခင္ေလးစားၾကသည္ ။
               ကိုထြန္းဝင္း ေကာ႔ေသာင္းျမိဳ႕သို႔ ေရာက္ျပီး ၃ ႏွစ္ခန္႔အၾကာတြင္ သူအလုပ္လုပ္ေသာ အကၤ် ီခ်ဳပ္ဆိုင္၏ မ်က္ေစာင္းထိုးရွိ အမ်ိဳးသမီးေကာ္ကပ္အပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္မွ ထားဝယ္သူ မမူမူေထြး ႏွင္႔ လူငယ္ဘာဝ
ခ်စ္ၾကိဳက္ခဲ႔ၾကသည္။မမူသည္ မိခင္ ၊ညီမျဖစ္သူ သမီးတစ္ေယာက္မိခင္ တို႔ႏွင္႔အတူ ေနထိုင္၍ ေကာ႔
ေသာင္းေစ်းထဲတြင္ ဆိုင္ခန္းငွားျပီး ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္အကၤ် ီခ်ဳပ္ဆိုင္ဖြင္႔၍ ေအးခ်မ္းစြာလုပ္ကိုင္ေနထိုင္
သူမ်ားျဖစ္သည္။ညီမျဖစ္သူ၏ ခင္ပြန္းမွာ ေလွလိုက္ရင္း မုန္တိုင္းမိ၍ စက္ေလွေမွာက္ျပီး ဘဝဆံုးခဲ႔ရသျဖင္႔
သမီးတစ္ေယာက္ႏွင္႔ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ မုဆိုးမျဖစ္ခဲ႔ရရွာသည္ ။ကိုထြန္းဝင္းႏွင္႔မမူတို႔ သမီးရည္းစားျဖစ္ျပီး
တစ္ႏွစ္ခန္႔အၾကာ မိဘမ်ားကိုအသိေပး၍ ႏွစ္ဦးသေေဘာတူ ရံုးတက္လက္မွတ္ထိုး၍ လက္ထပ္ခဲ႔ၾကသည္။
မမူ၏ မိသားစုကလည္း ကိုထြန္းဝင္း၏ စိတ္ဓါတ္ကိုသိသျဖင္႔ ကန္႔ကြက္ျခင္းမရွိေပ။လက္ထပ္ျပီးတစ္ႏွစ္ခန္႔
႔ၾကာသာအခါ သမီးေလးတစ္ေယာက္ ထြန္းကားလာခဲ႔ၾကသည္။ထိုအခ်ိန္အထိ ကိုထြန္းဝင္းမွာ မိဘေဆြမ်ိဳး
မ်ားထံသို႔ တစ္ေခါက္တစ္ေလပင္မျပန္ျဖစ္ခဲ႔ရရွာ။မၾကာခဏ မိဘမ်ားထံသို႔ စာမွန္မွန္ေရးျပီး ေနထိုင္
ေကာင္းေၾကာင္း ၊အလုပ္အကိုင္မ်ား အဆင္ေျပ၍ အိမ္ေထာင္လည္းက် သမီးေလးတစ္ေယာက္လည္းရရွိ
ေနျပီး ရြာမွထြက္လာသည္မွာ ၅ ႏွစ္ခန္႔ရွိျပီျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အေဖ အေမ ႏွင္႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားကို
အထူးသတိရၾကာင္း မၾကာခင္ သမီးေလးႏွင္႔ဇနီးတို႔ကိုပါေခၚလာ၍ ရြာသုိ႔ျပန္လာျပီး မိဘမ်ားကုိကန္ေတာ႔
မည္ဟုသာ စာမွန္မွန္ေရးေနရရွာသည္။
           သူ၏ ဘြဲ႕ထူးဂုဏ္ထူး မ်ားျဖစ္ေသာ ရိုးသားျခင္း ၊ ၾကိဳးစားျခင္း ၊သစၥာရွိျခင္း တို႔ေၾကာင္႔ ထိုက္
တန္ေသာ အလုပ္တစ္ခုကို စက္ေလွမ်ားစြာပိုင္ဆိုင္ေသာ ေကာ႔ေသာင္းမွ သူေဌးတစ္ေယာက္ထံတြင္
ရရွိသည္ ။
             ကံေကာင္းခ်င္ေတာ႔ သူေဌးဦးေဇာ္ဦးႏွင္႔ ထိုင္းႏႈိင္ငံမွွ ထိုင္းလူမ်ိဳးသူေဌးတစ္ဦး စပ္တူပူးေပါင္း
၍စက္ေလွတစ္စီး တည္ေထာင္လုပ္ကိုင္ရန္ အေၾကာင္းဖန္လာသည္ ။ထိုင္းလူမ်ိဳးသူေဌးက ေငြေၾကးတစ္
ဝက္စိုက္ထုတ္၍ လုပ္ငန္းပူးေပါင္းလုပ္ကိုင္ရန္ ဦးေဇာ္ဦးႏွင္႔တိုင္ပင္သည္ ။ဦးေဇာ္ဦးဖက္မွ ေလွတြင္လိုက္ပါ
လုပ္ကိုင္မည္႔ အလုပ္သမားမ်ားႏွင္႔ ျမန္မာႏႈိင္ငံဖက္မွ ေစ်းကြက္ဝင္ ပစၥည္းမ်ားျဖစ္ေသာ ၾကိမ္ ၊ သစ္ ႏွင္႔
အျခားေရထြက္ပစၥည္းမ်ား ကို တာဝန္ယူရ၍ ထိုင္းသူေဌးကလည္း ေစ်းကြက္ဝင္မည္႔ အခ်ိဳရည္ဗူးမ်ား ၊
စားေသာက္ကုန္ပစၥည္းမ်ား ႏွင္႔ အျခားတန္ဖိုးၾကီး ေက်ာက္မ်က္ရတနာမ်ားကို တာဝန္ယူ၍ကူးသန္းေရာင္း
ဝယ္ရန္ႏွစ္ဦးသေဘာတူညီ လုပ္ကုိင္ၾကသည္။
            ထိုစက္ေလွသည္ ေကာ႔ေသာင္းမွ ထိုင္း ၊မေလးရွား ၊စကၤာပူ ႏုိင္ငံတို႔သို႔  တရားမဝင္ ေမွာင္ခို
ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ လုပ္ကုိင္ျခင္းျဖစ္သည္ ။ထိုအခ်ိန္က မေလးရွား ၊ စကၤာပူႏိုင္ငံတို႔တြင္ လံုျခံဳေရးစနစ္
မ်ား မတိ္ုးတက္ေသး ေခတ္မမွီေသးေသာေၾကာင္႔  အႏၱရာယ္မရွိေပ ။ ေတာ္ေတာ္လည္း စီးပြါးေရး
တြက္ေျခကိုက္၍ အျမတ္အစြန္းလည္း မ်ားစြာရရွိခဲ႔ပါသည္။ထိုစက္ေလွတြင္ ကိုထြန္းဝင္းသည္ သူ၏ ရိုးသား
ၾကိဳးစား သစၥာရွိျခင္း ဂုဏ္သတင္းတို႔ေၾကာင္႔႔႔႔႔႔႔႔ သူေဌးဦးေဇာ္ဦးမွ ေရြးခ်ယ္၍  ေလွဦးစီးရာထူးကို ေပးအပ္
လုပ္ကိုင္ ေစခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္ ။ကိုထြန္းဝင္းကလည္း ရိုးသားျခင္း ၊ ၾကိဳးစားျခင္း ၊သစၥာရွိျခင္းမ်ားကို ေန႔စဥ္
ႏွင္႔အမွ် မျပဳလုပ္ မထိမ္းသိမ္းရလွ်င္ စားမဝင္ အိပ္မေပ်ာ္ေသာ လူတစ္ေယာက္ျ္ဖစ္ေသာေၾကာင္႔ သူ႔ကို
သူေဌးႏွစ္ေယာက္စလံုးက ယုံၾကည္သည္ထက္ယုံၾကည္ကာ စက္ေလွတစ္စီးလံုး ဝကြက္ အပ္ႏွံလိုက္
သျဖင္႔ ကိုထြန္းဝင္းလည္း ပိုမိုၾကိဳးစားလုပ္ကုိင္ခဲ႔ေေသာေၾကာင္႔ သူေဌးႏွစ္ဦးလည္း စီးပြါးျဖစ္ သူ႔ဘဝလည္း
 သာယာစုိျပည္ လာခဲ႔ေတာ႔သည္ ။
              အိမ္ေထာင္က်ျပီး သားသမီးမ်ား  ရရွိေနျပီျဖစ္ေသာ ကိုထြန္းဝင္းသည္ ဝင္ေငြမ်ားမ်ား ရႏႈိင္မည္
ထင္ေသာအလုပ္မ်ားကိုေျပာင္းေရႊ႕လုပ္ကိုင္ရာမွ ငါးဖမ္းစက္လွလိုက္ျခင္း ၊ေမွာင္ခိုစက္ေလွလိုက္ျခင္း မ်ား
ကို လုပ္ကုိင္ခြင္႔ ၾကံဳၾကိဳက္လာခဲ႔ရသည္။ရရွိလာေေသာ ေငြၾကးေလးမ်ားကို စုေဆာင္းသိမ္းဆည္း၍ ရြာသို႔
တစ္ေခါက္ျပန္ျပီး မိဘမ်ားကို ကန္ေတာ႔ရန္ ရည္မွန္း၍ အလုပ္မ်ားကုိ ပိုမိုၾကိဳးစား ရုန္းကန္လႈပ္ရွား ေနခဲ႔
သည္ ။
                       ကိုထြန္းဝင္းတစ္ေယာက္  အေတာ္အသင္႔ စုမိေဆာင္းမိ ရွိေေသာအခါ ရြာသို႔ျပန္ရန္
စိုင္းျပင္းခဲ႔သည္။မိဘႏွစ္ပါးအတြက္ ေဆးဝါးမ်ား ၊အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ား ၊ငပိ ငါးေျခာက္ ငံျပာရည္မွ
အစ ယိုးဒယားပစၥည္းမ်ားကို တစ္နင္႔တစ္ပိုး ဝယ္ယူ၍ မိသားစုႏွင္႔အတူ ဘိုကေလးသို႔ထြက္လာခဲ႔ေတာ႔
သည္။ဘိုကေလးေရာက္ေတာ႔ ကြဲကြာေေနရတာၾကာျပီျဖစ္ေသာ မိဘႏွစ္ပါးကို လက္ေဆာင္ပစၥည္းမ်ားျဖင္႔
ကန္ေတာ႔သည္။က်န္ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားကိုလည္း လက္ေဆာင္ပစၥည္းမ်ားကိုလည္း ထိုက္သင္႔သလို
ေပးသည္ ။ရြာတြင္က်န္ရစ္ေသာ မိဘႏွစ္ပါးမွာလည္း လိမၼာသိတတ္ေသာ သား၏ရိုေသေလးစားမႈ႕ ၊ မိဘ
ေက်းဇူးအထူးသိတတ္မႈ႕တို႔ေၾကာင္႔ မိဘႏွစ္ပါးမွာလည္း ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးဝမ္းေျမာက္လွ်က္ သား ၊ေခၽြးမႏွင္႔
ေျမးမေလးတို႔ကိုဖက္၍ ငိုေၾကြးေနရွာသည္ ။က်န္ညီအစ္ကိုေေမာင္ႏွမမ်ားကလည္း ထိုျမင္ကြင္းကို ၾကည္႔
ရင္း သူတို႔၏ ရင္တြင္း၌ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ခံစားၾကရျပီး ေျဖမဆည္ႏႈိင္ၾက ။မ်က္ဝန္းအစံုတြင္ မ်က္ရည္စ
မ်ားပင္တြဲခိုလို႔  ရင္နင္႔ေၾကကြဲေနၾကရရွာသည္ ။
                   ကိုထြန္းဝင္းသည္ ရြာမွအိမ္ကိုေရာင္း၍ မိမိတြင္စုေဆာင္းထားရွိေသာ ေငြႏွင္႔ေပါင္းျပီး
ဘိုကေလးျမိဳ႕ေပၚတြင္ အိမ္တစ္လံုးဝယ္ယူ၍ မိဘႏွစ္ပါးႏွင္႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားကို ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္
ေစသည္ ။မိဘႏွစ္ပါး ရြာတြင္ ဆင္းဆင္းရဲရဲ ေနရသည္ကို မၾကည္႔ရက္ေသာ ကိုထြန္းဝင္း၏စိတ္ဓါတ္ကို
တစ္ရြာလံုး ခ်ီးက်ဴးမဆံုး တစ္ျပံဳးျပံဳးျဖင္႔ ေကာင္းခ်ီးေပးၾကသည္ ။မိဘေက်းဇူး အထူးသိတတ္ေသာသား
ရွာမွရွား ဒီသားဟူ၍ မိဘႏွစ္ပါးမွာလည္း  တစ္ရြာလံုးသို႔ၾကြားမဆံုးေတာ႔ေခ် ။တစ္ရြာလံုးကလည္း မ်က္ျမင္
သိရွိျပီးျဖစ္သည္မိ္ု႔ နားလည္လက္ခံေပးၾကသည္ ။ ငါတို႔မွာလည္း ဒီလို သိတတ္လိမၼာေသာ သားသမီးေလး
တစ္ေယာက္ေလာက္ရွိလွ်ွင္ ေကာင္းမည္ဟု တစ္ရြာတည္းေနသူ မိတ္ေဆြမ်ားက ျမည္တမ္းၾကသည္ ။အ
ေတာ္ပင္ ဝမ္းေျမာက္ၾကည္ႏူးခ်မ္းေျမ႕ဖြယ္ပင္ ။ကိုထြန္းဝင္းသည္ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားႏွင္႔ ၃လခန္႔ေနထိုင္ျပီး
ဇနီးႏွင္႔သမီးကိုေခၚ၍ ေကာ႔ေသာင္းျမိဳ႕သို႔ျပန္လာခဲ႔ၾကေတာ႔သည္ ။
                     ကိုထြန္းဝင္း ေကာ႔ေသာင္းျမိဳ႕သို႔ေရာက္သည္ႏွင္႔ ဘိုကေလးျမိဳ႕မွ မိမိတတ္ႏႈိင္သမွ်ဝယ္
ယူလာေသာ စားေသာက္စရာမ်ား ၊ေဆးဝါးပစၥည္းမ်ားကို သူေဌးဦးေဇာ္ဦးထံသြား၍ ကန္ေတာ႔ရင္း မိဘရပ္ထံမွ ျပန္လည္ေရာက္ရွိေၾကာင္းႏွင္႔ ေလွလိုက္ရန္ အသင္႔ျဖစ္ျပီျဖစ္ေၾကာင္း အသိေပး၍ သူေဌးႏွင္႔
ႏွစ္ဦးသား ေန႔ေကာင္းရက္ျမတ္ေရြးခ်ယ္ျပီး ေလွထြက္ရမည္႔ရက္ကို သတ္မွတ္ညွိႏႈိင္းကာ အိမ္သို႔ျပန္လာ
ခဲ႔ေတာ႔သည္။
               ကိုထြန္းဝင္း၏ တာဝန္မွာ  ေလွေပၚတြင္ တင္ေဆာင္လာေသာ ကုန္ပစၥည္းမ်ားကိုစာရင္းႏွင္႔
တစ္ကြ စကၤာပူဆိပ္ကမ္းတြင္လည္းေကာင္း ၊ မေလးရွားဆိပ္ကမ္းတြင္လည္းေကာင္း သူေဌးႏွစ္ဦး၏
လူယုံေတာ္မ်ားကို ေပးအပ္ရျပီး သူေဌးလူယံုေေတာ္မ်ားမွ ကုန္ပစၥည္းမ်ား၏ တန္ဖိုးကို ကိုထြန္းဝင္းထံ
 ျပန္လည္ပးအပ္ရသည္။ကိုထြန္းဝင္းက ရရွိလာေသာေငြေၾကးမ်ားကို ေလွလုပ္သားမ်ားအား လစာေငြ
ရွင္းစရာရွိက ရွင္းေပးရျခင္း ၊လမ္းခရီးအတြက္ စားနပ္ရိကၡာ ဝယ္ယူျခင္း ၊ျမန္မာျပည္အျပန္ခရီးအတြက္
ေစ်းကြက္ဝင္မည္႔ပစၥည္းမ်ား ၊တြက္ေခ်ကိုက္မည္႔ပစၥည္းမ်ားကို ဝယ္ယူတင္ေဆာင္လာျခင္းစသည္႔ တာ
ဝန္မ်ား ဦးေဆာင္လုပ္ကိုင္ရသည္။ျမန္မာျပည္ ေကာ႔ေသာင္းျမိဳ႕သို႔  ျပန္လည္ေရာက္ရွိသည္ႏွင္႔ သူေဌး
ႏွစ္ဦးႏွင္႔ေတြ႕ဆံု၍ ဝယ္ယူတင္ေဆာင္လာေသာပစၥည္းမ်ား ၊ရေငြ သံုးစြဲေငြ ၊လက္က်န္ေငြ စသည္႔တို႔ကုိ
စာရင္းအင္းႏွင္႔တစ္ကြ ျပန္လည္ေပးအပ္ရသည္။သူေဌးႏွစ္ဦးက ကိုထြန္းဝင္းအတြက္ လုပ္ခလစာေငြႏွင္႔
ေဘာက္ဆူးမ်ားကို  ျပန္လည္ေပးအပ္သည္။တစ္ခါတစ္ရံ ႏွစ္ေၾကာင္း သံုးေၾကာင္းခန္႔ၾကာမွ စာရင္းရွင္း ရသည္႔  အၾကိမ္မ်ားလည္းရွိသည္ ။
                ေကာ႔ေသာင္းမွ စက္ေလွေပၚသို႔ ကုန္ပစၥည္းမ်ား  တင္ေဆာင္ျခင္းအလုပ္မွာ ၅ ရက္ခန္႔
ၾကာျမင္႔သည္။ထိုေနာက္ ေကာ႔ေသာင္းမွကုန္ပစၥည္းမ်ား တင္ေဆာင္ျပီး ထိုင္းႏိုင္ငံ ရေနာင္းတြင္ ၃ ရက္
ခန္႔ကုန္ပစၥည္းမ်ား တင္ေဆာင္၍   ေကာ႔ေသာင္းမွ ထိုင္း ၊ မေလးရွား ၊စကၤာပူ ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ခရီးစတင္ခဲ႔ၾက
ျပီး တစ္ဖန္ စကၤာပူမွ မေလးရွား ၊ထိုင္း ၊ေကာ႔ေသာင္းသို႔  ျပန္လည္ခရီးႏွင္လာခဲ႔ၾကရာ တစ္ေၾကာင္းလွ်င္
ရက္ ၂၀ ခန္႔ၾကာျမင္႔သည္ ။
               ဒီတစ္ေခါက္ ေကာ႔ေသာင္းမွ စက္ေလွ စတင္ထြက္ခြာလာခဲ႔ခ်ိန္မွ ယေန႔အခ်ိန္အထိ္  ၃ လခန္႔  ၾကာျမင္႔ခဲ႔သည္အထိ သူေဌးဦးေဇာ္ဦး ႏွင္႔ထိုင္းသူေဌး တို႔အား စာရင္းရွင္းစရာရွိသည္မ်ားကိုပင္ မရွင္းႏိုင္
မလင္းႏိုင္ေသးပဲ အေမရိကန္ေဒၚလာမ်ား ၊စကၤာပူေဒၚလာမ်ား ၊မေလးရင္းဂစ္မ်ား ၊စိန္ေရႊ ရတနာ ပစၥည္း
မ်ားကို ထိန္းသိမ္းထားရေသာေၾကာင္႔ ကိုထြန္းဝင္း တစ္ေယာက္ ေခါင္းၾကီးေနရရွာသည္ ။ပစၥည္းမ်ားကို
ေတာ႔  လံုျခံဳစိတ္ခ်ရေသာ ေနရာတြင္ လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာ ေသခ်ာသိမ္းဆည္းထားသည္ ။ထိုပစၥည္းမ်ား လွ်ိဳ႕ဝွက္
စြာသိမ္းဆည္းထားသည္ကို မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ မသိႏိုင္ေအာင္ စံနစ္တစ္က် ၾကိဳတင္စီမံေဆာင္
ရြက္ထားသည္ ။ထိုသို႔ျပဳလုပ္ထားသည္႔ လွ်ိဳ႕ဝွက္ေနရာကိုေတာ႔ သူေဌးဦးေဇာ္ဦး တစ္ေယာက္တည္းကုိ
လြန္ခဲ႔ေသာ ၁၀ ႏွစ္ ခန္႔ေလာက္ကတည္းက ေျပာျပ ရွင္းျပထားသည္ ။ သူေဌးဦးေဇာ္ဦးက ကိုထြန္းဝင္း၏
အေမွ်ာ္အမွ်င္ရွိရွိ ၾကိဳတင္တြက္ဆတတ္သည္႔ စိတ္ကူးအၾကံဥာဏ္ကို သေဘာက် ေက်နပ္ႏွစ္သက္ခဲ႔ျပီး
ပုိမိုယုံၾကည္စိတ္ခ် အားထားခဲ႔သည္ ။
                 မိမိတို႔လုပ္ကိုင္ေနေသာ လုပ္ငန္းသည္ မေလးရွားအစိုးရႏွင္႔ေသာ္လည္းေကာင္း ၊  စကၤာပူ
အစိုးရႏွင္႔ေသာ္လည္းေကာင္း တစ္ခ်ိန္မဟုတ္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ တြင္ ျငိစြန္းႏိုင္ေသာေၾကာင္႔ ကိုထြန္းဝင္းက
သူေဌးဦးေဇာ္ဦးအား ၾကိဳတင္အသိေပးထားျခင္းျဖစ္သည္။မေတာ္တစ္ဆ ဖမ္းဆီးခံရပါက ေလွေပၚတြင္
ပါေသာပစၥည္းမ်ားသာမက ေလွကိုပါသိမ္းဆည္းျပီး ေလွသားမ်ားကိုပါ အေရးယူအျပစ္ေပးခံရမည္ကို
ကိုထြန္းဝင္းသာမက သူေဌးဦးေဇာ္ဦးႏွင္႔ရွယ္ယာတူ ထိုင္းသူေဌးတို႔ကလည္း သိရွိနားလည္ထားၾကသည္။
                 ကိုထြန္းဝင္းတစ္ေယာက္ ဦးေဇာ္ဦးစက္ေလွတြင္လုပ္ကိုင္လာသည္မွာ ၁၅ ႏွစ္ခန္႔
ၾကာျမင္႔လာေသာအခါ  ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်ေသာ ေန႔ရက္သို ႔ေရာက္ရွိလာခဲ႔ေတာ႔သည္ ။
                  ဒီေန႔ ရာသီဥတု သာယာၾကည္လင္သာေၾကာင္႔ ကိုထြန္းဝင္းတစ္ယာက္ ေလွဦးတြင္ တစ္
ေယာက္တည္း လဲေလွ်ာင္းရင္း တိမ္ျမဴကင္းစင္လွ်ွက္ အနက္ေရာင္ ကတၱီပါပိတ္သားျပင္တြင္ အရြယ္စံု
စိန္ပြင္႔ကေလးမ်ား ျပန္႔က်ဲထားဘိသကဲ႔သို႔ ၾကယ္ေရာင္မ်ား လင္းလက္ေတာက္ပလွ်က္ ရင္႔က်က္တည္ျငိမ္
ေအးခ်မ္းလွေသာ ေကာင္းကင္ျပင္က်ယ္ၾကီးကို ၾကည္႔ေငးရင္း .....အတိတ္မွ မိမိျဖတ္သန္းခဲ႔ရေသာ ဘဝ
တစ္ေလွ်ာက္လံုးကို အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ သံုးသပ္ေတြးေတာေနမိသည္။အေတြးေရယာဥ္ေၾကာတြင္ လြင္႔
ေမ်ာခ်င္တိုင္း ေမ်ာေနမိသည္။ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘဝမွ ယေန႔ထက္တိုင္ေအာင္ ဘဝ၏ အထုအေေထာင္း အႏွိပ္အစက္ခံ ဒါဏ္ရာ ဒါဏ္ခ်က္မ်ား ကံၾကမၼာလွည္႔ကြက္မ်ား မေအာင္ျမင္က်ရႈံးခဲ႔
ရသည္႔ အျဖစ္အပ်က္မ်ား ၊ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ၊ ေၾကကြဲျခင္း ၊ ဝမ္းနည္းျခင္း ၊တစ္စစီ ျပိဳကြဲသြားေသာစိတ္ကူးယဥ္
အိပ္မက္မ်ား ၊ျဖစ္ခ်င္သလိုျဖစ္ ပ်က္ျခင္သလိုပ်က္ မတည္ျမဲေသာ ဘဝ၏ကံၾကမၼာ အလွည္႔အေျပာင္းတို႔ကို
သံုးသပ္ေတြးေတာ ဆင္ျခင္ေနမိေတာ႔သည္။မိမိ၏မိဘႏွစ္ပါးႏွင္႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား အတြက္ မိမိတာ
ဝန္ေက်ပြန္သေလာ....။မိမိလက္ရွိ ဇနီးမယား သမီးသားတို႔အေပၚ ၌လည္း တာဝန္ေက်ပြန္ပါ၏ေလာ....။
လုပ္ေပးစရာ လုပ္ေပးသင္႔တာ လုပ္ေပးႏႈိင္တာ ဘာေတြက်န္ေနဦးမလဲ....။မိဘႏွစ္ပါးကို ျပဳစုေစာင္႔
ေရွာက္ရမည္ျဖစ္သလုိ မိမိ၏ မိသားစုအေပၚတြင္လည္း မပ်က္ယြင္းသင္႔။မိမိကိုယ္တိုင္အတြက္ လည္း
လုပ္ရဦးမည္ ။
                   ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ စိတ္မ်ားဖိစီးျပီး သားေရးသမီးေရး ဦးစားေပးလွ်က္ ခြန္အားရွိသမွ်ွ
ဥာဏ္စြမ္းရွိသမွ် ၾကိဳးစားလုပ္ကိုင္ရွာေဖြ ေကၽြးေမြးလာခဲ႔သည္မွာ ကာလအတန္ၾကာခဲ႔ပါပေကာလား...။
သို႔ေပသိ ပင္ပန္းသည္ဟုမထင္ ၊စိတ္ပ်က္သည္ဟုမရွိ ၊။ မိမိကိုယ္တိုင္ မိဘေနရာေရာက္လာမွ မိဘေက်း
ဇူးကို သိနားလည္ခဲ႔ရသည္ ။သိရွိနားလည္ခြင္႔ၾကံဳရသည္....။
                 ဒီတစ္ေခါက္ စကၤာပူမွ ေကာ႔ေသာင္းသို႔ တိုက္ရိုက္ျပန္ရန္ သူေဌးဦးေဇာ္ဦးမွ ကိုထြန္းဝင္းထံ
သို႔ အေၾကာင္းၾကားထားသည္ ။ရွင္းလင္းစရာရွိိသည္မ်ားကို ရွင္းလင္းရမည္။ထို႔ေၾကာင္႔ မိမိလွ်ိဳ႕ဝွက္စြာ
သိမ္းဆည္းထားသည္႔ ပစၥည္းမ်ား ၊ေငြမ်ားကို စစ္ေဆးၾကည္႔ရႈရန္ သတိရျပီး ေလွေပၚတြင္ လိုက္ပါလုပ္ကိုင္
လွ်က္ရွိေသာ ေလွသားမ်ားအား လိုက္လံၾကည္႔ရႈ စစ္ေဆးရင္း အေျခအေနကို အကဲခတ္ၾကည္႔သည္ ။အား
လံုးပံုမွန္အတိုင္း အိပ္သူကအိပ္ အလုပ္လုပ္သူကလုပ္ႏွင္႔ ပံုမွန္လည္ပတ္ေနသည္။ကိုထြန္းဝင္းလည္း မအိပ္ေသးေသာသူမ်ား အလုပ္လုပ္ေနသည္႔သူမ်ားကို လုပ္စရာရွိသည္မ်ားကို လုပ္ရန္ အလုပ္ျပီးစီးပါက
ကိုယ္႔အခန္းသို႔ျပန္၍ အိပ္ရန္ ၊ ေလွေပၚတြင္ ကင္းေစာင္႔ရမည္႔သူမ်ား ေသခ်ာစြာေစာင္႔ၾကည္႔ရန္ အေရး
ေပၚ အေျခအေနတစ္ရပ္ရပ္ႏွင္႔ ၾကံဳေတြ႕ပါက မိမိအခန္းအားလာေရာက္ ႏႈိးရန္ မိမိလည္း ပင္ပန္းေနျပီျဖစ္
ေသာေၾကာင္႔ အနားယူအိပ္စက္ေတာ႔မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေလွသားအားလံုးကို သတိေပးေျပာဆိုျပီး  မိမိအိပ္
ခန္းရွိရာသို႔ ျပန္လာခဲ႔ေတာ႔သည္  ။
                   အခန္းတြင္းေရာက္ေတာ႔ မအိပ္ႏႈိင္ေသးပဲ ေခါင္းရင္းဘုရားစင္ကို သန္႔ရွင္းျခင္း ၊ျမတ္စြာ
ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးအား ေသာက္ေတာ္ေရမ်ားကပ္လွဴျခင္း ၊သစ္သီးမ်ားကပ္လွဴပူေဇာ္ျခင္း မ်ား
ျပဳလုပ္ျပီး ဘုရားကန္ေတာ႔ ေမတၱာပို႔ အမွ်အတမ္းေဝသည္။ ဘုရားကန္ေတာ႔ျပီးသည္ႏွင္႔ ဘုရားစင္
ေအာက္ေျခတြင္ ခ်ိတ္ဆြဲထားေသာ ျပကၡဒိန္ ႏွင္႔နံရံကပ္ပိုစတာပံုမ်ားကို ေသေသသပ္သပ္ ခြါ၍ ထိုပိုစတာမ်ားေအာက္တြင္ ပစၥည္းမ်ား ၊ေငြမ်ား လွ်ိဳ႕ဝွက္သိမ္းဆည္းရန္ စီမံျပဳလုပ္ထားေသာ အျမင္႔ ၁ ေပ
ခန္႔ အလွ်ား ၂ ေပခန္႔ရွိ အခန္းငယ္ကို ေသခ်ာစြာဖြင္႔၍ ပစၥည္းမ်ားအားစစ္ေဆးသည္။အားလံုးလက္ရာမယြင္း ေျခရာလက္ရာမပ်က္ ေငြသား အေမရိကန္ေဒၚလာ
၅ သိန္း ၊ စကၤာပူေဒၚလာ ၃ သိန္း ၊မေလးရွား ရင္းဂစ္ ၂ သိန္း ၊စိန္လက္စြပ္ အရြယ္စံု အကြင္း ၂၀၀ ႏွင္႔
ေရႊဆြဲၾကိဳး အကံုး ၂၀၀  အားလံုးျပည္စံုသည္။ေသခ်ာစြာစစ္ေဆးၾကည္႔ရႈျပီးသည္ႏွင္႔ လက္ရာမပ်က္
 ျပန္လည္သိမ္းဆည္း၍ အိပ္ယာေပၚသို႔ လဲေလွ်ွာင္းအနားယူရင္း အိပ္စက္လိုက္ေတာ႔သည္..................။